De koptelefoon is meer dan een object. Hij schermt af van de buitenwereld en vormt tegelijk een brug naar binnen, naar muziek, gedachten, naar iets wat buiten beeld blijft. In mijn recente collectie staat dit symbool centraal.


Een vrouw, verzonken in haar eigen wereld. De koptelefoon vormt de grens tussen haar en de omgeving en verschuift de aandacht naar binnen. Haar lichaamstaal spreekt van focus, overgave en misschien een verlangen om elders te zijn. Deze beelden gaan niet om wat zichtbaar is maar om wat erachter schuilt. Wat je ziet roept iets op dat zich niet laat vastleggen.

Elke lijn, afdruk en afwerking ontstaat met de hand, met aandacht, geduld en precisie. Je ziet het in de subtiele variaties die elk werk uniek maken. Niet alleen het eindresultaat telt, maar ook de sporen van het maakproces zelf.

Deze collectie blijft groeien. Nieuwe werken worden regelmatig toegevoegd, elk met dezelfde aandacht voor karakter. Volg mijn proces en nieuwste werk via Instagram voor een kijkje achter de schermen en wat komen gaat.
